Goud waard als kindercoach

Dit is een blog van Marieke de Boer-Paardekooper,  bevlogen kindercoach en bestuurslid van Adiona!

 

Vanaf vandaag is het mogelijk om ook jouw blog te laten plaatsen op www.adiona.nl. Het gaat vooral om wat jou inspireert als kindercoach. Op deze wijze kun je collega kindercoaches en/of opvoeders duidelijk maken waarom kindercoaching onmisbaar is in onze samenleving. Samen staan we sterk.

NB het gaat hier dus niet om het promoten van jouw praktijk of opleiding. Inzendingen graag naar communicatie@adiona.nl. Vervolgens plaatsen we jouw blog na toetsing van het voorgaande.

Goud!

Tijdens mijn werk in het voortgezet speciaal onderwijs kwam ik met allerlei leerlingen in contact. De één had een diagnose, de ander kon moeilijk leren, de één had al veel meegemaakt in het leven tot nu toe, de ander wist (nog) niet waar hij het allemaal voor moest doen. Ik begreep waarom bepaalde leerlingen niet mee konden komen in het reguliere onderwijs: ze hadden al zóveel meegemaakt. Dingen die ze ongetwijfeld gevormd hebben.

Toch hadden ze allemaal wat gemeen: ze wilden gehoord worden, het gevoel hebben dat ze goed genoeg waren, echt contact, respect, aandacht, liefde, vertrouwen… Net zoals vele collega’s met mij was er niet zoveel ‘echte’ tijd voor deze leerlingen. Het begon te knagen… Ik wilde er méér voor deze kinderen zijn.

Door allerlei uiteenlopende redenen kreeg ik niet de kans om er in het onderwijs meer voor deze leerlingen te zijn, ondanks dat ik het echt graag wilde en dat collega’s ook meer in mij zagen dan enkel een ‘gymjuf’.

Zonder dat ik ermee bezig was, kwam er dankzij mijn man een opleiding tot ‘kindercoach‘ op mijn pad. Ik weet dat ik niet lang heb getwijfeld: dit voelde zo goed, dit MOEST ik gaan doen. Dit was dé kans voor mij! En zo geschiedde het…

Want wat had ik het fijn gevonden als ik, als gevoelig opgroeiend meisje, bij een kindercoach terecht had gekund! Ik kan mij meerdere momenten herinneren waarbij ik het héél fijn had gevonden om mijn verhaal te kunnen doen. Het liefst even niet bij mijn ouders, klasgenootjes of anderen die dicht bij mij stonden. Wel aan iemand die neutraal was, die door de juiste vragen te stellen mij inzicht zou kunnen geven, zonder oordeel naar mij luisteren zou én mij zou laten inzien welke kwaliteiten ik had!

Eenmaal moeder van twee zoontjes kwam ik erachter tijdens een scholingsweekend dat ik wel heel veel kenmerken had van hooggevoeligheid. Er vielen zoveel puzzelstukken op hun plek door alle herkenning. Wat fijn! Ik begon al beter te begrijpen wie ik was, waarom ik dingen deed óf niet deed, waar ik behoefte aan had, waarom ik bepaalde dingen ontweek, etc. Nee hoor, ik ben niet perfect in balans nu ik weet dat ik hooggevoelig ben… Laat ik het zo zeggen: ik blijf leren!

Ja, ik voel veel! Dat werkt goed voor mij én mijn werk in mijn praktijk… Ik voel aan wat er nodig is, zonder dat ik dat van te voren kan bedenken. Zonder te beweren dat ik kan toveren, lijkt het toch wel op magie als ik zie wat de (hoog)gevoelige coachees in mijn praktijk met een paar sessies bereiken. Zovéél verschil met kleine stappen die een groots effect op langere termijn behalen. Dat met een luisterend oor, een beetje sturing, de juiste vragen, een gekkigheidje tussendoor.

Mijn werk als kindercoach is goud waard! Om voor al die lieve kinderen in mijn praktijk dé persoon te zijn die ikzelf vroeger nodig had gehad…

Marieke de Boer-Paardekooper

Sluit je aan bij Adiona

Ben je kindercoach, jongerencoach en/of gezinscoach en wil je aansluiten bij Adiona? Meld je dan aan!